การตั้ง Stop-Loss และ Target

ความสำคัญของการตั้ง Stop-Loss และ Target

การรู้ว่าจะออกจากสถานะ “เมื่อไหร่” มีความสำคัญพอ ๆ กับการตัดสินใจ “เข้า” Position เพราะช่วย:

• จำกัดขาดทุนได้อย่างเป็นระบบ
• ล็อกกำไรที่ได้มา ไม่ให้ตลาดเอาคืน
• ลดความเครียดและการเทรดตามอารมณ์

วิธีการตั้ง Stop-Loss

1. Stop-Loss ตาม % Premium หรือ Max Loss

• เช่น ตั้ง Stop-Loss เมื่อขาดทุน 50-60% ของ Premium ที่รับมา
• หรือใช้ Max Loss ตาม Risk per Trade ที่กำหนดไว้ล่วงหน้า

2. Stop-Loss ตาม Delta Move

• ตั้ง Stop-Loss เมื่อ Delta ของ Short Option ขยับเกินค่ากำหนด (เช่น Delta > 0.30)

3. Time-Based Stop

• ออกจาก Position หลังจากถือครบเวลาที่กำหนด เช่น 50% ของ Time to Expiration แม้ยังไม่ถึง Target หรือ Stop-Loss

วิธีการตั้ง Target (Take-Profit)

1. ตาม % ของ Premium ที่คาดหวัง

• Credit Strategy: ปิดที่ 50-70% ของ Premium ที่วางแผนไว้

2. ตามระดับของ Delta หรือ Pricing Target

• เมื่อ Delta ของ Short Option เหลือใกล้ 0 หรือ Premium ลดต่ำกว่าค่าเป้าหมายที่ตั้งไว้

3. Event-Based Exit

• ปิด Position ก่อนข่าวสำคัญ (เช่น Earnings, FOMC Meeting) เพื่อหลีกเลี่ยงความผันผวนสูง

ตัวอย่างการตั้ง Stop-Loss และ Target

Credit Spread ตัวอย่าง:

• Premium รับมา = 3,000 บาท
• Max Loss = 7,000 บาท

แผนการออก:

• Stop-Loss ที่ขาดทุน 2,000 บาท (ประมาณ 30% ของ Max Loss)
• Take-Profit เมื่อเก็บกำไร 1,500-2,000 บาท (50-70% ของ Premium)

หมายเหตุ: ต้องคำนึงถึงค่าคอมมิชชั่น และ Slippage ด้วยเวลาคำนวณเป้าออก

ข้อควรระวังในการตั้ง Stop-Loss และ Target

• อย่าตั้ง Stop-Loss ชิดเกินไป จนโดน Hit จาก Noise ของตลาด
• อย่าตั้ง Target ไกลเกินจริง จนยากต่อการบรรลุผล
• ปรับเปลี่ยนแผนได้ตามสภาพตลาด แต่ไม่ควรเปลี่ยนด้วยอารมณ์

สรุป